به نقل از «تابناک»

سریع‌ترین زبان دنیا کدام است؟

تاریخ انتشار: ۶ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۱۱۸۴۳

به گزارش تابناک، هنگام یادگیری زبان جدید ممکن است تصور کنید گویشگران بومی خیلی زودتر از چیزی که مغز شما قادر به پردازش آن است، جملات را بیان می‌کنند. این امر لزوما به دلیل مهارت‌های زبانی ضعیف شما یا نسبیت زبانی نیست. برخی از زبان‌ها ممکن است واقعا سریع‌تر از زبان‌های دیگر باشند.

البته سرعت گفتار در افراد مختلف می‌تواند متفاوت باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخی از مردم آهسته صحبت می‌کنند، درحالی‌که سرعت حرف زدن برخی دیگر بیشتر است. به همین ترتیب، سرعت گفتار افراد بسته به شرایط، خلق‌وخو و موارد دیگر ممکن است تغییر کند.

یکی از راه‌ها برای مطالعه سرعت گفتار تعداد هجاها در ثانیه است. مطالعات زبان‌شناسی متعدد به این معیار پرداخته‌اند و بسیاری به نتیجه مشابهی دست پیدا کرده‌اند: ژاپنی سریع‌ترین زبان است.

به‌‌نقل از آی‌اف‌ال ساینس، مطالعه‌ای که سال ۲۰۱۱ از سوی پژوهشگران دانشگاه لیون منتشر شد، به بررسی ۷ زبان مختلف پرداخت و آن‌ها را براساس تعداد هجا بر ثانیه رتبه‌بندی کرد. ژاپنی با ۷٫۸۴ هجا در ثانیه رتبه نخست را به دست آورد و زبان‌های اسپانیایی (۷٫۸۲ هجا بر ثانیه)، فرانسوی (۷٫۱۸)، ایتالیایی (۶٫۹۹)، انگلیسی (۶٫۱۹)، آلمانی (۵٫۹۷) و چینی ماندارین (۵٫۱۸) در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند.

مطالعات نشان می‌دهند ژاپنی سریع‌ترین زبان دنیا است

جالب اینکه سرعت درک‌شده یک زبان ممکن است با مقدار اطلاعاتی که آن زبان می‌تواند رمزگذاری کند، نیز ارتباط داشته باشد.

مطالعه دیگری از دانشگاه لیون که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد، به بررسی ۱۷ زبان مختلف در سراسر اروپا و آسیا از لحاظ اطلاعات در هر هجا پرداخت. گرچه ظاهرا سرعت بیان‌شدن زبان ژاپنی بالا است، اطلاعات زیادی در هر هجا ندارد. پژوهشگران بر این باورند که شاید علت سرعت بالای ژاپنی این باشد که معنای بیشتری در جملات بگنجاند.

دن ددیو، یکی از نویسندگان مطالعه منتشرشده در سال ۲۰۱۹ گفت: «شواهد محکمی پیدا کردیم که نشان می‌دهد برخی از زبان‌ها سریع‌تر از زبان‌های دیگر تکلم می‌شوند. برای مثال، ژاپنی‌زبان‌ها و اسپانیایی‌زبان‌ها نسبت به گویشگران ویتنامی و تایلندی در هر ثانیه تقریبا ۵۰ درصد هجاهای بیشتری تولید می‌کنند. همچنین در برخی از زبان‌ها به‌علت واج‌شناسی و دستور زبان خاص، اطلاعات بیشتری در هر هجا وجود دارد. برای مثال، در زبان انگلیسی انواع هجاها حدود ۱۱ برابر بیشتر از زبان ژاپنی است.»

منبع: تابناک

کلیدواژه: ماه رمضان عید نوروز نامگذاری سال ها جهش تولید با مشارکت مردم دعای روز چهاردهم رمضان سریع ترین زبان زبان انگلیسی ماه رمضان عید نوروز نامگذاری سال ها جهش تولید با مشارکت مردم دعای روز چهاردهم رمضان زبان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۱۱۸۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 اردیبهشت)

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

از دل تنگ گنهکار برآرم آهی
کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست
می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه
تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم

خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست
عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم

جرعه جام بر این تخت روان افشانم
غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم

حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا
من چرا عشرت امروز به فردا فکنم

تفسیر :

افسوس گذشته و اشتباهاتی که مرتکب شده اید فکر شما را پریشان و آشفته کرده و بابت آن بسیار ناراحت هستید. اما چاره کار حسرت خوردن نیست و فایده ای نخواهد داشت.

در برابر رنج های زندگی صبوری کرده و به لذت های فانی دنیا دلبسته نباشید. برای داشتن آینده بهتر به خداوند توکل کرده و با عقل و درایت رفتار کنید تا به موفقیت برسید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (7 اردیبهشت)